آخرين گزارش از تظاهرات مردم در تهران :
سه شنبه بيستم خرداد هشتاددو دو خورشيدی
ساعت يازده از طريق يکی از بستگان وهمچنين راديو ياران
از تظاهرات دانشجويان در کوی دانشگاه خبر دارشد م .
مردم در گزارشات خود به راديو ياران از راه بندان خيابان
امير آباد خبر می دادند. حدود ساعت دوازده به سمت کوی
حرکت کردم. تا قبل از پل گيشا خبری از شلو غی نبود ولی
تا روی پل رسيدم ترافيک سنگين شروع شد.
راه بسته بود ومردم ايستاده بودند کمی جلو تر درانتهای پل
يک کاميون ايستاده بود وتقريبا راه کاملا بسته بود .
صدای بوق از همه ماشين ها شنيده می شد البته بعضی ها
نمی دانستند چه خبر است و از همديگر سوال می کردند.
طرف های ساعت يک بود که گروهی نظامی به طرف ماشين
ها حمله کردند (البته در لاين شرق به غرب ) و ماشين هايی
را که بوق می زدند با باتوم روی کاپوت يا صندوق عقبشان
ضربه می زدند.ولی اين کار زود تمام شد ولی شيشه يک
ماشين شکست . خبری از بسيجی و نظامی نبود و مردم
همچنان بو ق می زدند و شعار می دادند :"دانشجوی زندانی
آزاد بايد گردد – هجدهم تير يادت نره - فرداشب همينجا و..
رفراندم رفراندم ".
به سر تقا طع امير آباد که رسيدم امير آباد به بالا را که بسته
بودند مستقيم هم که بسته بو د بالاجبار دور زدم وبرگشتم .
بوق همچنان ادامه داشت . گروهی ضد شورش ابتدای خيابان
گيشا ايستاده بو دند.ولی بشنويد از تقاطع امير آباد و فاطمی .
چهارراه کاملا بسته بو د يک کاميو ن راهنمايی شمال به جنوب
را بسته بود غرب به شرق هم ماشين ها ايستاده بودند و ولی
همچنان بوق زدن ادامه داشت . از دور تقريبا جلوی هتل نور
و دو د آتش ديده می شد . کروهی از دختر و پسر هادر ضلع
جنوب شرقی ايستاده بودن و شعار می دادند.
ولی امشب چيزی رو ديدم که تا حالا نديده بودم يکدفعه گروهی
بسيجی و نظامی به سمت بچه ها حمله کردند در دست بيشترشان
باتوم بو د ولی دست يک بسيجی يک قمه يا دشنه واقعا يک لحظه
خشکم زد شعار می دادند يکی از آنها در همون حال داشت می گفت
می ميرم ولی نمی گذارم آقا جام زهر رو بنوشد.
تاد لتون بخواد هم که به ماشين با توم زدند سر چهار را که يکی
از بسيجی ها ديوانه شده بود و با تکه چوبی که دردست داشت فقط
روی ماشين ها می زد .تا سا عت يک ربه به سه که من ديگه داشتم
برمی گشتم لباس شخصی ها در ميدان انقلاب ، توحيد وابتداب بلوار
کشاورز به وفور ديده می شدند.
نکته ديگر اينکه خطوط موبايل بطور کلی از کار افتاده بود البته د ر
محدوده همين شلو غی ها .
به اميد فروپاشی حکومت و داشتن ايرانی آزاد و آباد.